فریاد تنهایی در اوج بی کسی

عصبانی شدن که فقط برای کار مردم بوده نه خودم باعث بیماری میگرن شدم این روزها درد شدید در چشم هام دارم کسی منشأ اون پیدا نمیکنه.....دیشب به خاطر نداشتن پول مجبور شدم داروها نخرم به خودم میگفتم حالا برای اون آدمها الکی حرص و جوش میخوردی بیا بهت پول بدن.....

به قول استاد قجاوند آدمها همون موقع جوابشون بدم بیخیال بشو میگذره خودت مهم تری.....

قول دادم حرص نخورم

فریاد تنهایی در اوج بی کسی...

دو روز خبری ازشون نداشتم طبق معمول زنش با تمام عقده اش پدر بستری کرده به ما نگفته این روز ها سعی میکنم بی خیال باشم درد چشمم خوشه ای شده داره اذیتم می کنه جالب دیروز روز حسابدار بود تنها کسی که فکر نمی‌کردم در این مشغله بچه داری بهم زنگ بزنه و تبریک بگه نجمه این روزها هوا آلوده اونقدر که با هر نفسم واقعا مزه دود درون دهانم چشیدم.....دیروز رفتم بیمارستان چمران ....بعضی وقتها فکر میکنم خوبه رشته های بیمارستان نخوندم سکوتش و بیماری آدمها واقعا آدم افسره میشه ....نمی‌دونم شاید از بس دیدن کادر بیمارستان بیخیال میشنجالب اینکه سر کارم دو مدیران تبریک نگفته چقدر از این آدمها فکر میکنن کادر دفتری و اداری مهم نیست متنفرم..مطئنم که دوست ندارم سال بعد اینجا باشم میانترم و پاینترم داره شروع میشه.....ای کاش تمام میشد دانشگاه بعدش کار خوب و آرایشگری برم و ورزش و موسیقی چقدر دلم برای خودم میسوزه ....هیچ موقع کاری دوست داشتم انجام ندادم در 40 سالگی هنوز میگم برنامه بریزم برم این کار ها انجام بدم خنده دار 16 آذر سال 1402 محل کارم فریاد تنهایی در اوج بی کسی...